Wat houdt de aanzegverplichting in
De aanzegverplichting is de verplichting voor de werkgever waarbij hij werknemers met een arbeidscontract voor bepaalde tijd uiterlijk één maand voor afloop van het contract schriftelijk moet laten weten of hij het contract wel of niet wil verlengen. Als de werkgever niet of niet tijdig aanzegt, is hij op grond van artikel art. 7:668 derde lid BW aan de werknemer een aanzegvergoeding verschuldigd. Het doel van de aanzegverplichting is dat de werknemer weet waar hij aan toe is en dat de werknemer bij niet voortzetting een periode de kans heeft om naar ander werk op zoek te gaan.
Als de werkgever het contract wil verlengen moet hij aangeven onder welke arbeidsvoorwaarden hij dat wil doen. Als de werkgever de arbeidsvoorwaarden niet bij de aanzegging vermeldt, dan blijven op grond van artikel art. 7:668 vierde lid BW bij voortzetting de oude arbeidsvoorwaarden gelden.
Wanneer geldt de aanzegverplichting
De aanzegverplichting geldt voor arbeidscontracten die voor bepaalde tijd zijn aangegaan voor de duur van 6 maanden of meer.
De aanzegverplichting geldt niet bij contracten korter dan 6 maanden en bij contracten waar het einde niet op een kalenderdatum is gesteld (zoals een contract voor de duur van een project). Ook kan aanzegging niet nodig zijn als de tijdelijke arbeidsovereenkomst tussentijds wordt opgezegd zoals bijvoorbeeld tijdens de proeftijd of als daarover in het contract afspraken zijn gemaakt.
Let op! De aanzegvergoeding is bij het niet of niet tijdig voldoen aan de aanzegverplichting altijd verschuldigd, ook als het contract stilzwijgend is voortgezet. Immers het doel van de aanzegverplichting is het geven van duidelijkheid vooraf en die duidelijkheid heeft de werknemer niet gekregen!
Wanneer voldoet de werkgever aan de aanzegverplichting
In artikel 7:668 eerste lid BW staat dat de aanzegging schriftelijk dient te geschieden. De wetgever adviseert om de aanzegging per aangetekende brief te laten plaatsvinden, maar een aanzegging per e-mail ook is toegestaan. Van belang is dat werkgever kan aantonen dat de aanzegging werknemer tijdig heeft bereikt.
In een uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 10 juni 2015 heeft de kantonrechter geoordeeld ook aan de aanzegverplichting kan zijn voldaan via WhatsApp. De kantonrechter oordeelde dat middels het WhatsAppbericht aan de aanzegverplichting is voldaan. Uit het WhatsAppbericht kon de werkneemster afleiden dat haar arbeidsovereenkomst zou worden beëindigd. Omdat werkneemster heeft gereageerd op dat WhatsAppbericht mag er tevens vanuit worden gegaan dat het bericht haar heeft bereikt. Het was in deze zaak van groot belang dat werkneemster op het WhatsAppbericht had gereageerd. Hierdoor stond voor de kantonrechter vast dat het bericht de werkneemster had bereikt.
De werkgever heeft voorts aan de aanzegverplichting voldaan als al in het arbeidscontract is opgenomen dat het contract na afloop daarvan niet zal worden voortgezet.
Een recente uitspraak over de aanzegvergoeding
Maar ook als de werkgever mondeling heeft aangezegd en het voor de werknemer langs deze weg al duidelijk was dat de arbeidsovereenkomst niet zou worden voortgezet of de werknemer geen nadeel heeft geleden door het niet-naleven van de schriftelijkheidseis, is de werkgever de aanzegvergoeding verschuldigd. Dit oordeelde de Hoge Raad in een recente uitspraak van 7 oktober 2022. De Hoge Raad oordeelde dat het hier gaat om een regel van dwingend recht, zodat er grote terughoudendheid in acht dient te worden genomen bij de beoordeling of de toepassing van een wettelijke regel in een bepaald geval naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is (artikel 6:2 lid 2 BW of artikel 6:248 lid 2 BW).
Vanwege datzelfde dwingende karakter en voornoemde terughoudendheid, oordeelde de Hoge Raad dat de aanzegboete steeds verschuldigd is bij het niet in acht nemen van de schriftelijkheidseis. “Uit een en ander valt af te leiden dat de aanzegvergoeding mede het karakter heeft van prikkel tot naleving van de plicht tot schriftelijke aanzegging” aldus de Hoge Raad.
Hoogte van de aanzegvergoeding
De aanzegvergoeding bedraagt conform artikel art. 7:668 derde lid BW het pro rato bruto maandloon van de werknemer over het aantal dagen dat te laat is aangezegd, met een maximum van één maand. Indien de werkgever helemaal niet heeft aangezegd, bedraagt de aanzegvergoeding een bruto maandloon.
Het gaat hierbij om het bruto maandloon exclusief vakantiebijslag en eventuele toeslagen, bonussen, eindejaarsuitkering en vergoedingen zoals overwerkvergoedingen.
Wanneer geen vergoeding voor het niet nakomen van de aanzegverplichting
De vergoeding is niet (langer) verschuldigd, als de werkgever failliet is verklaard, aan hem surseance van betaling is verleend of op hem de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is.
Ook kan de werkgever geen vergoeding verschuldigd zijn als hij tijdig laat weten het dienstverband te willen voortzetten, maar niet vermeldt onder welke voorwaarden de voortzetting zal plaatsvinden. Het arbeidscontract wordt dan voortgezet onder de voorwaarden van het vroegere arbeidscontract.
Maar let op!
Het is de bedoeling dat de werkgever de aanzegvergoeding op eigen initiatief betaalt aan de werkgever. Doet de werkgever dit niet dan kan de werknemer de aanzegvergoeding vorderen via de kantonrechter, alsmede de wettelijke rente vanaf de dag dat het contract is geëindigd.
De werknemer moet de aanzegvergoeding wel binnen twee maanden volgend op de dag waarop het contract is geëindigd bij de kantonrechter vorderen. Doet de werknemer dat niet, dan kan hij geen aanspraak meer maken op de aanzegvergoeding.
Mocht u nog vragen hebben, advies nodig hebben over dit onderwerp of heeft u bijstand nodig in een arbeidsconflict met uw werkgever of uw werknemer? Neem dan gerust contact op met Juristenkantoor Provoost middels het contactformulier van deze website of telefonisch: 06-81175065.
Reactie plaatsen
Reacties